کد مطلب:10823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

چرا بعد از چند فرسخ بايد نماز را شكسته خواند و روزه را افطار كرد؟ فلسفة آن چيست؟

دليل بر اين كه نماز هاي چهار ركعتي در مسافرت با شرائطي دو ركعتي بايد خوانده شود، روايات فراواني است كه دلالت بر وجب قصد نماز در مسافرت مي نمايد. نزد شيعيان اين مطلب بديهي است. اكثر اهل سنت نيز مي گويند در مسافرت مي توان نماز را شكسته خواند. بعضي مي گويند واجب است و بعضي مي گويند سنّت موكّده است.[7]

در روايت صحيحة زراره و محمد بن مسلم از امام باقر آمده است: شكسه بودن نماز در مسافرت واجب است، مانند تمام بودن نماز در حَضَر[8](غير مسافرت) و در روايت ديگر از امام صادق(ع) فرمود: اگر كسي در مسافرت نمازش را شكسته نخواند، من از او بيزارم.[9]

البته دو ركعت فرض النبي است كه در مسافرت كم شده است. در آغاز امر نماز دوركعت بود. بنابراين نماز مسافر همان فرض الله است و پيامبر در سفر دو ركعت اضافه نكرده است. كلمة شكسته خواندن نماز يك نوع مسامحه در تعبير است. مي شود نيت كنيم: دو ركعت نماز ظهر مي خوانم قربهًْْ الي الله و صحيح است، چون در سفر نه چيزي از نماز كم شده و نه چيزي افزون شده است.

[7] الفقه علي المذاهب الاربع، ج 1، ص 471.

[8] وسائل الشيعه، ج 5، ص 538.

[9] همان، ص 539.